H Κατερίνα Διδασκάλου μίλησε στο Page 2 της Νέας Σελίδας και τον Γιάννη Πουλόπουλο για τις Άγριες Μέλισσες, αλλά και για την αποχή της από την τηλεόραση τα προηγούμενα δέκα χρόνια.
Περιμένατε ότι οι «Άγριες μέλισσες» θα έκαναν τόσο μεγάλη επιτυχία από το πρώτο κιόλας επεισόδιο;
Από τις πρώτες συζητήσεις που είχα με τον παραγωγό, τον κ. Καραγιάννη, και τον σκηνοθέτη, Λευτέρη Χαρίτο, κατάλαβα ότι θα ήταν μια σοβαρή δουλειά. Περίμενα ότι θα κάνει επιτυχία. Αλλά επειδή τίποτα στη δουλειά δεν είναι δεδομένο, αυτή η τόσο μεγάλη επιτυχία ήταν για εμένα μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Έχω καταλάβει ότι όταν δίνεις το 100% σου σε αυτή τη δουλειά, ο κόσμος το αντιλαμβάνεται και σε αγκαλιάζει.
Στις καθημερινές σειρές υπάρχει ο κίνδυνος το σενάριο κάποια στιγμή να κάνει κοιλιά. Πώς θα καταφέρετε να κρατήσετε αμείωτο το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κοινού μέχρι το τέλος;
Όταν κάτι είναι αληθινό -γιατί η ζωή γράφει τα πιο άγρια σενάρια- δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει ενδιαφέρον. Με το ίδιο ενδιαφέρον που παρακολουθούμε τη ζωή μας έτσι θα παρακολουθούμε και μια σειρά με την οποία έχουμε ταυτιστεί. Διότι στις «Άγριες μέλισσες» είναι τόσο πολλοί και διαφορετικοί οι χαρακτήρες που σίγουρα ταυτιζόμαστε με κάποιον από αυτούς.
Κατερίνα, είχες δέκα χρόνια να κάνεις τηλεόραση. Γιατί;
Γιατί δεν είχε βρεθεί ένα σενάριο που να μου κάνει αίσθηση. Αυτό είναι το πρώτο που κοιτάει ένας ηθοποιός. Θέλει το σενάριο να μην υποτιμά τη νοημοσύνη του κοινού.
Αυτό δεν είχε κόστος για εσένα;
Είμαι πολύ τυχερή γιατί ακόμα και μέσα στα χρόνια της κρίσης κατάφερα να ζω μόνο από το θέατρο. Και νιώθω ευγνώμων γι’ αυτό, γιατί μου έδωσε τη δυνατότητα να μην κάνω στην τηλεόραση ό,τι να ’ναι.
ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
